Ik ben Aeda Kharma, ingenieur machinetechniek. Ik ben Palestijns maar woon al sinds mijn geboorte in Syrië. Ruim 3 jaar geleden vluchtte ik vanuit Syrië naar Nederland. Ik doe mee aan Minikronieken om meer te leren over filmen. Mijn project is een film over mijn man, de kunstenaar Sulaiman Ali en zijn ervaringen. Hij vertelt over hoe zijn schilderstijl is veranderd nadat Syrië moest verlaten. De impact van de oorlog komt terug in zijn werk.

Aeda Karma maakte de Minikroniek genaamd ‘Kleurmigratie’ over haar man, de Palestijnse kunstschilder Sulaiman Ali. Toen zijn atelier in Damascus werd verwoest, is hij gevlucht en kon hij een tijd lang niet meer schilderen. Sinds hij in Nederland woont heeft hij het schilderen weer opgepakt in een vernieuwde stijl. Door zijn kleurgebruik drukt hij uit hoe hij wil communiceren met de Nederlandse samenleving. Op welke manier put Sulaiman hoop uit het schilderen?