Mijn naam is Peter Bourgonje en ben woonachtig in Hengelo. Mijn dagelijkse werk bestaat uit gepensioneerd zijn en dat houdt in: genieten van de kleinkinderen, tennissen, films maken, er op uit gaan en genieten van het leven met mijn vrouw Ine.

Ik doe mee met Minikronieken omdat ik het belangrijk vind om onder de mensen te blijven en natuurlijk omdat ik filmen heel leuk vind en deze kans om een filmportret te maken niet wou missen.

Deze Minikroniek gaat over Claudia haar zoon Max, die in 2015 overleden is door zichzelf het leven te benemen. Bij Max werd op 9 jarige leeftijd autisme vastgesteld in de vorm van Asperger en Claudia wil graag haar verhaal doen over Asperger en tevens een soort monument van haar zoon creëren. Ik heb gekozen voor dit verhaal omdat het onderwerp heel actueel is en ik hoop dat mensen hierdoor beter begrijpen wat Asperger inhoudt.